Letland, een land waar mensen nog gebukt gaan onder alle jaren die zij hebben geleden tijdens het Russisch regime. Letland, een land waar alcoholisme een groot probleem is.
Letland, een land waar velen werkloos zijn (22,5 % april 2010). Letland, een land waar de mensen vriendelijk en gastvrij zijn. Een land met mooie natuur en vele meren. Een land waar de mensen zoeken naar hun identiteit na de jarenlange Russische overheersing.
[googlemaps http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=nl&geocode=&q=smiltene&sll=52.269574,5.046778&sspn=0.008719,0.01811&ie=UTF8&hq=&hnear=Smiltene,+Valkas,+Letland&ll=57.424659,25.901641&spn=16.806139,37.089844&t=h&z=5&output=embed&w=425&h=350]
Ik heb in dit land een honger ervaren: een honger naar echtheid, naar leven in vrijheid, naar een menswaardig bestaan en naar verandering. Ik geloof dat een hedendaagse kerk een plek is waar mensen hiermee aan de slag kunnen.
The Father’s House is een kerk waar mensen mogen komen zoals zij zijn. Deze kerk is acht jaar geleden begonnen in de huiskamer van David en Ilze Jones, het voorgangerechtpaar. Er waren toen in totaal vijf mensen! Inmiddels komen er wekelijks gemiddeld 35 mensen, waaronder zo’n acht tieners. Het is een kerk waar het evangelie wordt verkondigd, mensen worden opgebouwd en bemoedigd en waar herstel en genezing mogelijk is. Het is ook een kerk waar veel werk ligt en waar men zoekt naar medebouwers en medestrijders.
Na een dienst, zondag 13 juni 2010
In de maanden dat ik deel mocht uitmaken van de kerk en de gemeenschap ben ik vooral betrokken geweest bij het werk onder de tieners en de vrouwen. Mijn huis heb ik mogen openstellen voor hen en zo ook mijn hart. Dit bleek niet tijdsgebonden te zijn, maar slechts een start om mij voor langere tijd toe te gaan wijden.
Inmiddels ben ik in juni 2010 voor drie weken terug geweest naar Smiltene wat zo’n twee uur rijden bij Riga vandaan ligt. In en rond het dorp zijn meren waar je heerlijk kan zwemmen. Er is in Smiltene een klein winkelcentrum en diverse supermarkten. De meeste mensen hebben een groentetuin om op deze wijze in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. De prijzen in de winkels zijn bijna gelijk aan de Nederlandse prijzen. In vergelijking met Nederlandse maatstaven is het leven hier erg anders. De mensen die net buiten het dorp wonen hebben bijvoorbeeld vaak geen wasmachine en ook geen douche/bad. Het koken gebeurt ook niet op een gasfornuis. Bij een van de gezinnen, die alle luxe moet ontberen, ben ik diverse malen hartelijk ontvangen. De gastvrijheid van veel mensen ontroert mij steeds weer en is een groot voorbeeld voor mij.
Het voelde ook nu in juni als thuiskomen en ik heb weer mooie en bijzondere ontmoetingen gehad. Tijdens een bezoek raakte het mij enorm te horen dat er tijdens het Russisch regiem werk was en geen vrijheid. Nu is het precies het tegenovergestelde: wel vrijheid maar geen of nauwelijks werk. Dit is moeilijk verteerbaar voor velen. De armoede wordt steeds zichtbaarder en de mensen, zeker op het platteland, hebben moeite om de eindjes bij elkaar te knopen. Veel jongeren geven aan dat er voor hun geen toekomst is in Letland, aangezien het land financieel niets te bieden heeft. Er vertrekken steeds meer mensen naar Duitsland, Ierland of Zweden omdat zij daar wel aan het werk kunnen.
In het eerste jaar dat ik in Smiltene woonachtig zal zijn staat het leren van de Letse taal wekelijks op mijn agenda. Indien mogelijk zal ik vier/ vijf keer per week lessen gaan volgen. Inmiddels ken ik wel aardig wat woorden, maar kan ik nog geen gesprek vertalen, laat staan een gesprek voeren! Ik hoop dat het mij zal lukken om na een jaar al eenvoudige gesprekken te voeren. Tot die tijd mag ik gebruik maken van de jeugd, die graag mijn vertaler willen zijn.